Opracowanie i publikacja wyników badań archeologicznych przeprowadzonych na wczesnośredniowiecznym grodzisku w Nowińcu, stan. 2, gm. Lubsko, woj. lubuskie

Link do publikacji

Celem projektu było monograficzne, interdyscyplinarne opracowanie i publikacja wyników ratowniczych badań archeologicznych na stanowisku 2 w Nowińcu. Grodzisko badane było w latach 2002 i 2003 przez Stowarzyszenie Naukowe Archeologów Polskich Oddział Lubuski, a następnie przez Muzeum Archeologiczne Środkowego Nadodrza w Zielonej Górze z/s w Świdnicy. Oba sezony badawcze finansowane były ze środków Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Zielonej Górze. Celem badań było zabezpieczenie stanowiska przed dewastacją na skutek wybierania piachu. Kierownikiem prowadzonych wówczas badań był mgr Piotr Dziedzic, a uczestnikami byli: mgr Sławomir Kałagate, mgr Bartłomiej Gruszka i Paweł Stachowiak. W trakcie badań rozpoznano obszar 4 arów, najbardziej narażonych na zniszczenie. Ponadto wykonano plan warstwicowy stanowiska. W trakcie badań odkryto liczne zespoły fragmentów naczyń nawiązujących stylistycznie i technologicznie do grupy Feldberg oraz Tornow i Menkendorf.

Jednak najbardziej wartościowym ze względów poznawczych było odkrycie pracowni brązowniczej. Znaleziono liczne narzędzia jubilerskie, półsurowiec brązowy, tygielek odlewniczy oraz odważnik. Tego rodzaju znaleziska są dużą rzadkością, zwłaszcza na stanowiskach leżących poza głównymi szlakami handlowymi. Ponadto odkryto zespół militariów, w tym ostrogę z haczykami, grot strzały oraz pobocznicę wędzidła. Rzadkim znaleziskiem jest także odkrycie kompletnej prażnicy zainstalowanej w jednym z obiektów.

Interdyscyplinarne opracowanie wyników badań grodziska w Nowińcu wniosło istotną, nową wiedzę na temat okresu przedpaństwowego tej części Łużyc. Dotychczas bowiem nie udostępniono szerszemu gronu zainteresowanych osób kompleksowych wyników badań żadnego stanowiska z tej części Polski, z analogicznego okresu (IX-X/XI wiek).

Dzięki przeprowadzonym badaniom specjalistycznym zrekonstruowano pierwotne środowisko przyrodnicze najbliższej okolicy grodziska. Poznano jego zaplecze gospodarcze oraz przybliżono podstawowe gałęzie gospodarki mieszkańców. Przeprowadzone interdyscyplinarne studia nad ceramiką pozwoliły na uzyskanie materiału porównawczego, co przyczyni się do poznania dróg napływu i rozprzestrzeniania się nowych idei stylistycznych i technologicznych produkcji naczyń. Ukazano także miejsce, jakie zajmował gród w systemie osadniczym IX- i X-wiecznego pogranicza śląsko-łużyckiego.